گزارش آچار؛
جزئیات اشتغال ناقص
به گزارش آچار، طی تابستان سال جاری ۲.۱ نفر اشتغال ناقص داشتند؛ به این معنا که در هفته کمتر از ۴۴ ساعت کار کرده اند که همین مسئله سبب شده این افراد حدودا از مزایای قانون کار محروم بمانند.
به گزارش آچار به نقل از مهر، طبق تعریف آماری، افراد دارای «اشتغال ناقص» شامل تمام شاغلانی است که به علل اقتصادی نظیر رکود کاری، پیدا نکردن کار با ساعت کار بیشتر، قرار داشتن در فصل غیرکاری و به هر علت دیگری، کمتر از ۴۴ ساعت در هفته کار می کنند و خواستار و آماده برای انجام کار اضافی در هفته هستند؛ به عبارتی این افراد به علل مختلف مجبور هستند کمتر از نٌرم استاندارد در هفته کار کنند. نوع فعالیت این افراد تحت عنوان اشتغال ناقص شناخته می شوند.
طبق گزارش مرکز آمار ایران، ۹.۲ درصد از جمعیت شاغل در کشور یعنی ۲ میلیون و ۱۸۳ هزار و ۲۳۹ نفر طی تابستان سال ۱۴۰۱ دارای اشتغال ناقص بودند که این سهم در تابستان سال ۱۴۰۰، ۹.۵ درصد معادل ۲ میلیون و ۲۱۵ هزار و ۶۹۹ نفر بوده است. ازاین رو میزان اشتغال ناقص در تابستان سال جاری ۰.۳ درصد کاسته شده است.
از مجموع جمعیت دارای اشتغال ناقص، سهم مردان ۱۰ درصد و سهم زنان ۴.۶ درصد است. بدین سان ۲ میلیون و ۱۸ هزار و ۴۴۴ نفر از جمعیت اشتغال ناقص را مردان و ۱۶۴ هزار و ۷۹۶ نفر را زنان به خود اختصاص دادند.
همچنین این جمعیت در میان نقاط شهری بیشتر از نقاط روستایی است؛ بر این اساس، یک میلیون و ۴۳۷ هزار و ۹۹۴ نفر از جمعیت دارای اشتغال ناقص در نقاط شهری و ۴۷۵ هزار و ۲۴۶ نفر در نقاط روستایی مشغول به کار هستند.
لازم به ذکر است، با عنایت به این که در ماده ۵۱ قانون کار، صراحتاً عنوان شده مجموع ساعات کار مشمول این قانون در هر هفته نباید از ۴۴ ساعت تجاوز کند، ازاین رو غالب کارفرمایانِ شاغلان ناقص، به این تفسیر که حداقل ساعت کار در هفته باید ۴۴ ساعت باشد، از عرضه خدمات و مزایای قانون کار و تأمین اجتماعی به نیروی کار خود سر باز می زنند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب