اختلال شخصیت مرزی در گذشته به عنوان اختلالی مقاوم به درمان در نظر گرفته می شد. امروزه نیز بسیاری از افرادی که ملاک های این اختلال یا برخی صفات شخصیتی آن را دارند، تحت تاثیر این باور قرار دارند. البته این اختلال قابل درمان است و با استفاده از درمان مناسب، مهارت آموزی، بینش افزایی و بسیاری از عوامل دیگر که در این مقاله راجع به آن ها صحبت می کنیم قابل درمان خواهد بود.
درمان اختلال شخصیت مرزی
امید به تغییر ممکن است ترسناک باشد. شاید فکر کردن به این که چیزی که یک عمر همراه با شما بوده، ممکن است ضعیف شود، خطرناک به نظر برسد. برای هیچ یک از اختلالات شخصیت، « بهبودی کامل» به معنای خلاص شدن همیشگی و کامل از نوع شخصیت و یا اختلال شخصیت خود وجود ندارد.
در واقع راه های مختلفی برای تعریف درمان اختلال شخصیت مرزی وجود دارد. کاری که می توانیم انجام دهیم، کاهش علائم و تاثیر آن ها بر خودتان، دیگران و موقعیت های مختلف است. برای رسیدن به این هدف باید مهارت ها و ابزارهای لازم را فرا بگیرید تا در زندگی خود، کنش ها و واکنش های سازنده و مفید تری داشته باشید. چیزهایی که باورها، رفتارها و الگوهای فکری منفی را برانگیخته می کنند، بشناسید و نشانه های مزاحم و اثر آن ها را از روی زندگی تان کم کنید.
یک درمان به عنوان درمان همیشگی اختلالات شخصیت نداریم!
مهارت ها، ابزارها، فعالیت ها و تمرین های مناسبی که به منظور کاهش تاثیرات منفی اختلال شخصیت مرزی و الگوهای فکری مرتبط با آن وجود دارد هیچ کدام به تنهایی کافی نیستند. یاد گرفتن یک مهارت برای مدیریت این اختلال و اختلال شخصیت های دیگر، مثل یاد گرفتن حرکت با کفش اسکیت است. ابتدا ممکن است عجیب و پیچیده باشد و شما تلوتلو بخورید، اما هر چه بیشتر آن را انجام دهید بهتر یاد می گیرید.
یاد گرفتن استفاده از مهارت ها و ابزارها زمان بر است و نیاز به تمرین دارد. بهترین توسعه آن است که مهارت ها را با هم ترکیب کنید و به همراه افکاری سازگارانه و سالم در زندگی روزمره تان به کار ببندید. اجرای این کار، پای بندی و تلاش شما را می طلبد و در نهایت نتیجه آن کاهش مزاحمت نشانه های ناسازگارانه اختلال شخصیت مرزی در زندگی شخصی شماست که باعث ایجاد حس توان مندی می شود و به طور قابل توجهی بر زندگی تان اثر می گذارد.
روند درمان اختلال شخصیت مرزی
ممکن است بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و یا خانواده، دوستان و همکارانشان و سایر کسانی که در زندگی آن ها نقش دارند، درک درستی از این اختلال نداشته باشند. شاید توسط یک متخصص سلامت روان، تشخیص وجود این اختلال را دریافت کرده اند که ممکن است احساس کرده باشند در زندگی شان یک جای کار می لنگد. در اینترنت درباره آن تحقیق کردند و مشاهده کردند بسیاری از علائم آن آشنا به نظر می رسد و نشان دهنده شیوه ای است که به خودشان، دیگران و موقعیت ها می نگرند.
معنای کلی اختلال شخصیت مرزی
معنای اصطلاح کلی اختلال شخصیت این است که فرد در موقعیت ها و حالات احساسی خاص و یا هر دو، در سازگار کردن رفتارها، تفکر و الگو های پاسخ دهی خویش ناتوان است. اختلال شخصیت مرزی این گونه تعریف می شود که فرد دراکثر جنبه های زندگی خود، نا پایداری در روابط بین فردی، خود پنداره (تصوری که فرد از خود دارد)، بروز هیجانات و هم چنین تکانشگری بدون فکر و عمل کردن مشاهده می شود. این اختلال در اوایل بزرگسالی آغاز شده و در موقعیت های مختلفی بروز می کند.
بسیاری از کسانی که ملاک های این اختلال را دارند می توانند به کودکی و نوجوانی خود نگاهی بیندازند و شروع آن علائم را به خاطر آورند. در هر حال تشخیص اختلال شخصیت مرزی برای کودکان و نوجوانان اغلب نا مناسب است. چرا که آن ها هنوز در حال رشد کردن، تحول یافتن و یاد گیری چگونگی اداره زندگی و پاسخ گویی به رویداد ها هستند.
چه موقع و چگونه درمورد اختلالات شخصیت کمک بگیریم؟
حتماً به خاطر داشته باشید که کند و کاوها و تلاش برای حل کردن اختلال شخصیت ممکن است باعث مشکلاتی شود که به تنهایی قادر به کنترل آن ها نباشید. اگر افکار خود آسیب زنی و یا آسیب رساندن به دیگران داشتید فعالیت را متوقف کنید و با متخصص سلامت روان تماس بگیرید. زیرا امنیت شما بر هر چیزی مقدم است. اختلال شخصیت مرزی اختلالی چالش برانگیز است و افکار، هیجانات و خاطرات رنج آور ممکن است در طول کار برای شما بیش از پیش فراهم شود. برای این که بدانید چگونه و چه زمانی نیاز به کمک حرفه ای دارید گام های کمک یا HELP برای شما طراحی شده است.
گام های کمک:
_داشتن هیجانات، افکار و خاطرات شدیداً برانگیزاننده.
H :(Have)
_خروج از موقعیت یا در نظر گرفتن شیوه ای دیگر به جای واکنش منفی.
E :(Exit)
_اجازه دادن به کسی برای کمک به شما و حفظ آرامش.
L :(let)
_جستجوی کمک از یک دوست قابل اعتماد یا متخصص سلامت روان در صورت وجود افکار آسیب رسان.
P :(pursue)
اختلال شخصیت مرزی: پیدای پنهان
اختلال شخصیت مرزی در مقایسه با بیماری هایی که شیوع کم تری دارند ولی بیشتر شناخته شده هستند بسیار نا شناخته باقی مانده است. این اختلال از مجموعه دو اختلال اسکیزوفرنی و دو قطبی بسیار شایع تر است. شیوع آن از ۵۰ درصد کل جمعیت مبتلا به بیماری آلزایمر بیشتر است. این اختلال دو برابر اختلال خوردن نیز شیوع دارد. با این وجود امید های فراوانی وجود دارد و امروزه درباره اختلال شخصیت مرزی بسیار بیشتر از گذشته می دانیم.
نحوه تفکر و رفتارهای تکانشی در اختلال شخصیت مرزی:
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به دلیل مشکلات زیست شناختی استدلال و درک ناقصی دارند. آنان مردم و موقعیت ها را سیاه یا سفید یا تمام خوب یا بد می بینند. این صفت جدا سازی یا قطبی سازی نامیده می شود. آنان حتی خود را هم با این عبارات طبقه بندی می کنند. قدم کوچک اشتباه باعث می شود تا این گونه فکر کنند « که من بد ترین انسان روی زمین هستم ».
اغلب افراد قادر هستند ویژگی های خوب و بد را هم زمان در دیگران ببینند. اما افراد مرزی نمی توانند در یک زمان هم تصویر خوب و هم تصویر بدی از دیگران در ذهن داشته باشند. آنان سایرین را به شکل رقیب و یا کسی که قصد خارج راندن آن ها از میدان را دارد می بینند. به سختی اعتماد می کنند و بدگمان هستند. همیشه در حال آماده باش می باشند و در جستجوی نشانه ای از طرد شدن احتمالی اطرافیان هستند. فرد مرزی نه تنها به دیگری احترام می گذارد و او را تحسین می کند بلکه او را به طور غیر حقیقی بسیار ارزنده می سازد و سپس هنگامی که از آن فرد به هر دلیل جزئی دلخور شد او را از اوج به پایین پرت می کند.
روابط عاشقانه محدوده پرخطر دیگری برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی محسوب می شود. آیا تا به حال با فردی که در اولین ملاقات بسیار تاثیرگذار بوده باشند برخورد کرده اید؟
فکر کردن به این رابطه مستحکم و طولانی، جالب و هیجان انگیز است. و افراد به هر حال، برنامه بلند مدتی برای این رابطه در نظر می گیرند. ولی قطعاً در ملاقات های آینده باید در اهداف رابطه خود با فرد دچار اختلال شخصیت مرزی تجدید نظر کنند. چون با فردی که به شدت نسبت به استقبال و برخورد اول متفاوت بوده روبرو می شوند.
منبع: دکتر ترانه موذنی